Shpesh e kërkojmë lumturinë te gjërat materiale, por thelbi i saj mbetet shpirtëror.

Siç thuhet me mençuri:

‘Lumturia, është dhuratë prej Zotit…, dhe si e tillë, nuk zbret në zemrën ku ka arrogancë dhe egoizëm’

Kjo nuk është vetëm filozofi fetare, por edhe një e vërtetë psikologjike

Serotonina dhe Oksitocina janë hormonet që na bëjnë të ndihemi mirë. Por truri ynë i lëshon këto kimikate kur ne sillemi në mënyra të caktuara…, pra nuk dhurohen ‘kot’, por vetëm kur kujdesemi për të tjerët.

Nëse lejojmë që arroganca dhe egoizmi të zënë vend në zemrat tona, ne sabotojmë aftësinë tonë për të ndjerë lumturi. Këto dy gjendje janë armiq të mirëqenies sonë.

Egoizmi dhe arroganca pengojnë dhe dëmtojnë elementet kyçe të lumturisë tonë:

* Forcimin e marrëdhënieve sociale

* Kultivimin e përulësisë dhe mirënjohjes

* Shfaqjen e thellë të empatisë (ndjeshmërisë)

* Gëzimin e bamirësisë dhe kontributit

* Arritjen e qartësisë dhe urtësisë

* Gjetjen e paqes dhe rehatisë shpirtërore, etj.

Lute Zotin me sinqeritet, që të ruaj prej arrogancës dhe egoizmit që mund të shfaqet në zemrën tënde.

Jeta pa lumturi është sikur dita pa diell!

Vehbi Zeqiri